Трыццаць шэсць гадоў з лічбамі Інвалід трэцяй групы Галіна Сарока атрымала падарунак ад раённай прафсаюзнай арганізацыі работнікаў АПК у рамках акцыі “З добрым сэрцам” Галіна Віктараўна вырасла ў Курыцічах. Тут працавалі яе бацькі. Маці пайшла з жыцця рана, у 46 гадоў. Пазней трагічна загінуў бацька. Галіна пасля заканчэння школы паступіла ў былы Гомельскі сельскагаспадарчы тэхнікум, дзе атрымала спецыяльнасць бухгалтара. У 1984 годзе прыйшла працаваць у курыціцкае сельгаспрадпрыемства і да сёння тут. Старэйшая сястра пражывае ў Маскве, а вось брат Мікалай Картыннік застаўся ў роднай вёсцы, працуе трактарыстам і знаходзіцца на добрым рахунку. Амаль трыццаць два гады таму Галіна Віктараўна ўладкавала свой асабісты лёс. – Памятаю, што я тады прыехала з вучобы на выхадныя, ну а Ігар завітаў у нашу вёску на танцы. Так і пазнаёміліся, – узгадала жанчына. – Але ж замуж я не спяшалася, сустракаліся з маім Ігарам Леанідавічам чатыры з паловай гады. Спачатку я скончыла вучобу, потым ён вярнуўся з армейскай службы. Сам ён з Акрыёнаў. Ой, памятаю, які цёплы дзень быў на наша вяселле, 25 лютага. Сонца такое яркае было! Я ў вясельнай сукенцы, белых чобатах, асенняе паліто накінула. Распісваліся ў Конкавіцкім сельсавеце. Пазней кіраўніцтва калгаса дало нам кватэру ў Курыцічах. Вёска была шматлюдная. Дарэчы, муж з 1990 года працуе рэзчыкам у цэху “Другчармет”. У Курыцічах нарадзіўся наш сын Аляксандр. Заўсёды трымалі вялікую гаспадарку, карову, іншую жыўнасць. Ды і цяпер займаемся агародніцтвам, гаспадарчымі справамі. У Сашы дзве вышэйшыя адукацыі. Ён добры праграміст. Пражывае з сям’ёй у Мазыры. Выхоўваюць нам Дашу, ёй шосты год ужо. Сын спрабаваў тут, у Курыцічах, займацца прыватнай справай – рамонтам і дыягностыкай аўтамабіляў. Але ж маладым патрэбна цывілізацыя. Вось у Мазыры ўжо двухпакаёўку набылі. Што датычыць маёй работы, то заўсёды працавала бухгалтарам. Цяпер вось, так сказаць, у нагрузку, стала касірам. Разлікі з арганізацыямі, дэбіторы, крэдыторы – гэта мая работа. Вось і заработную плату выдаю наяўнымі сродкамі, бо толькі 35% пералічылі людзям на картку. Шмат карпатлівай работы з лічбамі, але мне падабаецца яна. Толькі вось здароўе падводзіць. Я на інваліднасці, хаджу з кійком, бо пакутую на праблемы з суставамі. Ведаеце, вельмі прыемна, што мне ўдзялілі ўвагу. Я і летась атрымлівала падарунак ад райкама прафсаюза работнікаў АПК. Дзякуй ім за гэта! А ўсіх аднавяскоўцаў і жыхароў Петрыкаўшчыны з надыходзячымі святамі. Моцнага здароўя, дабрабыту, пабольш прыемных хвілін! – Дзякуй, Галіна Віктараўна, за аповед і пажаданні! Вам таксама ўсяго самага найлепшага! Трымайцеся!

Інга ГІЛЕНКА. Фота аўтара